«ری آقایان»، طراح ایرانی ستارگان معروف هالیوود روز گذشته در سن 83 سالگی درگذشت.
به گزارش توریست و به نقل از صدای آمریکا، «ری آقایان» سیزده ساله بود که نخستین لباس خود را برای یکی از اعضای خاندان سلطنتی پهلوی طراحی کرد. در آن زمان مادر «ری» به عنوان خیاط سرخانه در قصر محمدرضاشاه پهلوی به دوخت و دوز البسه و اجناس مورد نیاز دربار اشتغال داشت. «ری آقایان» که در لس آنجلس و در سن 83 سالگی درگذشت، بقیه عمرخود را به طراحی لباس برای یک خاندان سلطنتی دیگر، یعنی مطرح ترین ستارگان فیلم های«هالیوود» گذراند. «آقایان» در طول زندگی پربار حرفه ای خود برای ستارگانی چون «جودی گارلند»، «باربارا استرایسند»، «دایانا راس» و «جولی اندروز» برخی از زیباترین و چشمگیرترین لباس هایی را که این هنرمندان در فیلم ها و یا هنگام اجرای برنامه بر روی صحنه به تن داشتند را برای آن ها طراحی کرد. خبر درگذشت «ری آقایان» را «باب مکی» که بیش از نیم قرن شریک زندگی «ری آقایان» بوده است اعلام کرد. «مکی» که با همکاری «آقایان» طراح مورد علاقه «شر» بازیگر و خواننده موسیقی راک اندرل محسوب می شود، حرفه طراحی را زیر نظر «آقایان» آموخته و به نوبه خود یکی از نام آور ترین طراحان لباس هنرمندان و ستارگان سینما، صحنه و تلویزیون آمریکا به شمار می رود. بنا برگفته باب مکی، آقایان از مدت ها پیش ازچند بیماری های مزمن رنج می برده است و اخیرا نیز دچار یک حمله قلبی شده بود. «ری آقایان» بارها به خاطر طرح لباس های فیلم های مختلف نامزد دریافت جایزه اسکار شده بود و در سال 1967 جایزه معتبر «امی» به طور مشترک به او و یار و همکارش «باب مکی» اهدا شد. این دو این جایزه را برای طرح و تهیه لباس های فیلم تلویزیونی «آلیس در سرزمین آینه ها» به دست آوردند. «آقایان» و «مکی» برای طرح مجموعه لباس هایی شامل 43 پیراهن و کفش و کلاه که «دایانا راس» در فیلم Lady Sings The Blues - داستان زندگی بیلی هالیدی خواننده معروف آمریکایی - در سال 1972 نامزد دریافت جایزه اسکار شدند. طراحی لباس هایی که «باربارا استرایسند» خواننده، آهنگساز و بازیگر معروف هالیوود در فیلم «فانی لیدی» Funny Lady پوشیده بود یک بار دیگر این دو را نامزد جایزه اسکار ساخت. «آقایان» در سال 1963 به مدت یک سال برای «جودی گارلند» بازیگر و خواننده معروف هالیوود که در آن زمان در شبکه تلویزیونی«سی بی اس» CBS یک شوی پرطرفدار موزیکال اجرا می کرد لباس طراحی می کرد. «آقایان» به خاطر رفتار حرفه ای و نرمش و خوش اخلاقی که نسبت به «جودی گارلند» نشان می داد زبانزد خاص و عام شده بود. چرا که در آن زمان کار کردن با گارلند بخاطر بدخلقی های او در اثر استفاده از داروهای مخدر و خودنابودی مشکل بود. اندام جودی گارلند از طریق طرح های «آقایان» وجهه ای پذیرفتنی تر پیدا کرد. در سال 1998، «ری آقایان» در یک مصاحبه ویدیوئی تلویزیونی، طراحی لباس برای فیلم و صحنه را کاری توصیف کرد که بیشتر شبیه به کارگردانی یک فیلم است تا یک نمایش مد و طراحی:«یک لباس طراحی شده مناسب قصه فیلم به بازیگر فرصت می دهد تا شخصیت خیالی را که در قالب آن فرورفته به بهترین نحو ارائه دهد و تبدیل به یک کاراکترواقعی و باورکردنی بشود.» آقایان طراحی لباس را بخشی از روایتگری سینما می خواند:«تماشاگر از طریق این لباس ها موضوع وداستان فیلم را بهتر درک می کند.»
از آنجایی که آکادمی علوم و هنرهای متحرک هرگز تا آن زمان جایزه ای برای طراحی لباس فیلم تعیین نکرده بود، گروهی از طراحان لباس در هالیوود در سال 1967 جلسه‌ای با حضور اعضای آکادمی تشکیل دادند تا به این موضوع رسیدگی شود.«آقایان» در پاسخ به یکی از اعضای آکادمی که گفته بود «شما که کارمهمی انجام نمی دهید، به فروشگاه می روید، خرید می کنید و لباسی که خریده اید را تن بازیگر می کنید» گفته بود:«به هیچوجه چنین چیزی نیست. شما هرگز نمی توانید لباس ملکه قرمز داستان «آلیس در سرزمین آینه ها» را از یک مغازه معمولی خریداری کنید.» «گورگن ری آقایان» متولد جولای 1928 در تهران در یک خانواده مرفه ارمنی به دنیا آمد. او پدر خود را در سنین کودکی از دست داد. در نوجوانی به خاطر عشق و علاقه خاصی که به فیلم ها و ستارگان هالیوود داشت از مادرش «یاسمین» خواست که برای تحصیل در رشته طراحی بجای پاریس او را به کالیفرنیا بفرستد. مادر با این کار موافقت کرد و خود او نیز در اوائل دهه هفتاد میلادی راهی لس آنجلس شد و به او پیوست. «ری آقایان» علاوه برلباس ستارگان و خوانندگان معروف هالیوود در سال 1984 لباس های ورزشکاران المپیک تابستانی لس آنجلس در مراسم رژه گشایش را طراحی کرد و اغلب لباس های اهدا کنندگان جوایز اسکار از اواخر دهه شصت میلادی تا سال 2001 از آثار طراحی او بوده است. «باب مکی» درمورد دوست و همکار خود می گوید:«چیزی که من از ری آموختم این بود که طراحی باید برای زیباترجلوه کردن هنرمندان باشد ..این لباس ها باید آن ها را به زیباترین شکل نشان بدهند و تماشاگر را از تماشای آن ها پیش از آنکه زبان بگشایند و حرفی بزنند به هیجان بیاورد.»
